Μια σύντομη ιστορία

 Μια μικρή ιστορία που μας δείχνει πόσο το σώμα μας μας δείχνει τα σημάδια, επικοινωνεί μαζί μας και αυτό που μένει από εμάς είναι να παραμένουμε σε εγρήγορση και συνειδητότητα για να μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε τα όσα βιώνουμε τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

Γυναίκα βιώνει πριν από μικρό χρονικό διάστημα συναισθηματικό οικογενειακό στρες κατά τη  διάρκεια του οποίου είναι συνειδητή για το τι νιώθει (ενοχή, απογοήτευση και θυμό οι κύριες ποιότητες των συναισθημάτων της).

Σχεδόν άμεσα παρατηρεί αλλαγή στο χρώμα των ούρων της (πιο σκούρα), αλλά δεν κάνει κάτι για αυτό καθότι περιμένει να δει πως θα εξελιχθεί

Μετά από κάποιες μέρες βιώνει μια έξαρση καθαριότητας με αποστειρώσεις που και στην ίδια κάνει εντύπωση- γενικά οτιδήποτε παρεκκλίνει από τις συνήθεις μας συμπεριφορές απότομα, είναι προς παρατήρηση. Επίσης, αρχίζει και νιώθει ζέστη στην ουρήθρα σε κάποιες στιγμές

Η εκδήλωση στο φυσικό σώμα:

Ξυπνά μια μέρα με πόνο στο ισχιακό νεύρο και έχει και όλα τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης

Κανονίζει μασάζ, πραγματικά επιβεβαιώνουμε ότι οι μεσημβρινοί νεφρού και ουροδόχου κύστης έχουν μπλοκάρισμα (πονά πολύ), επίσης βιώνει την απελευθέρωση του θυμού της με συγκεκριμένες κινήσεις και αποτοξίνωση στο συκώτι.   

Αντιμετώπιση

Δεν πήρε φάρμακα, έπινε πολύ νερό, σκεύασμα κρανμπερις, και διαχειρίστηκε πιο εύκολα τον θυμό της, στην πραγματικότητα μετά ηρέμησε και μπόρεσε πιο εύκολα να δει τον εαυτό της μέσα στην κατάσταση που την απασχολούσε. Έστειλε αγάπη και κατανόηση στο σωμα της και το ευχαρίστησε για όλο αυτό το δώρο.

Τα φάρμακα δεν είναι πάντα η λύση, αντιθέτως μπορεί να είναι η εύκολη λύση για να μην αναλάβουμε την ευθύνη για ότι είμαστε, νιώθουμε, και έλκουμε.  Υπάρχουν και άλλες ενδείξεις σχετικά με το τι συνέβει σε αυτή την γυναίκα, καθώς και άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, αλλά θέλω να είμαι περιεκτική σε αυτό το άρθρο και δεν τα αναφέρω όλα

Η παρατήρηση και συνειδητότητα του εαυτού μας είναι πάντα η λύση, αν δεν δεις ποιος είσαι και πως αντιδράς και τι μπορείς να κάνεις για αυτό, τότε θα ξαναρρωστησεις- ίσως γιατί στην ουσία δεν θεραπεύτηκες ποτέ.

Δες ποιος είσαι, άρχισε να παρατηρείς τόσο το σώμα όσο και τον εσωτερικό σου κόσμο. Ότι βρεις είναι υπέροχο, είναι δικό σου κομμάτι. Και αν κάτι δεν σ’ αρέσει σε αυτό που βλέπεις, χρειάζεται και πάλι να το αγαπάς, να συγχωρήσεις δηλαδή τον εαυτό σου. Για να είσαι αυτό που είσαι δεν είναι τυχαίο, κάποια προστασία έχει αναπτυχθεί μέσα στα χρόνια, κάποια προγράμματα κουβαλάς, και το σώμα – το μυαλό – το συναίσθημα έχει μπλοκάρει για να σε «προστατεύσει».

Από εμάς εξαρτάται στο συνειδητό επίπεδο να βοηθήσουμε με αγάπη και υπομονή τον εαυτό μας να διαχειριστεί και να ελευθερώσει τις πτυχές και τα μπλοκαρίσματα του

Και πόσα ακόμα έχουμε να μάθουμε..