Wednesday, January 26, 2011

Πριν πετάξουμε πρεπει να μαθουμε να πεφτουμε...


Πριν πετάξουμε πρεπει να μαθουμε να πεφτουμε...
Έρχεται η στιγμή επιτέλους που αποφασίζεις να αλλάξεις τα μοτίβα της ζωής σου, γιατί έμαθες το μάθημα. Σε αυτό είναι πολυτιμότατοι βοηθοί οι άνθρωποι για τους οποίους νιώθουμε έντονα με οποιοδήποτε τρόπο, επειδή στην ουσία αντικατοπτρίζουμε κάποιες προβολές μας. Τους χρωστάμε πολλά γιατί μέσω αυτών έχουμε την ευκαιρία να ανοίξουμε τα μάτια μας και να καταλάβουμε τη δυσαρμονία μας. Είμαι ευγνώμων!!!!

Και όταν εκδηλώνεις αγνή και σταθερή πρόθεση να πας παρακάτω, τότε όλα γίνονται με μαγικό τρόπο για να μάθεις και να "πετάξεις". Δυστυχώς αυτό γίνεται με πόνο τις περισσότερες φορές, επειδή η ανθρώπινη φύση βολεύεται εύκολα στην ασφάλεια της και δεν ψάχνεται να πάει παρακάτω όταν όλα πάνε καλά.

Αναλαμβάνω την ευθύνη της ζωής μου και συνειδητοποιώ ότι κάθε στιγμή είναι γεμάτη επιλογές. Έχω βρεθεί πολλές φορές να σκέφτομαι, ότι "δεν είχα επιλογή", αλλά αυτό είναι πλάνη και δικαιολογία. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν η σωστή στιγμή για να αλλάξω την επιλογή μου, όλα έχουν το Χώρο και το Χρόνο τους που ωριμάζουν (και δεν έχει καμία σημασία όταν αυτή η διαδικασία ωρίμανσης μπορεί να πάρει και χρόνια). Εμπιστοσύνη, ακόμα και όταν όλα μοιάζουν να είναι άσχημα και νιώθω μόνος και δεν με χωράει ο τόπος. Αύριο είναι μια καινούργια μέρα, αρκεί να το θελήσω....