Tuesday, May 10, 2011

Καλωσορίζοντας την αποδοχή στη ζωή μας!


Ποτέ δεν υπήρξα μοιρολάτρης. Πάντα ένιωθα πιο υγιής όταν «πολεμούσα». Με τα χρόνια όμως κατάλαβα ότι αν σε θρέφει η πολεμική, θα ελκύεις και πολεμικές καταστάσεις. Το να διεκδικείς στη ζωή αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο είναι ευλογία. Το να ξέρεις όμως να σταματάς πριν χάσεις όλη σου την ενέργεια σε αυτό το σκοπό είναι ωριμότητα και αγάπη προς τον εαυτό μας.

Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή ισορροπίας ανάμεσα στο που συνεχίζεις να πολεμάς και να διεκδικείς αυτό που θέλεις και που ήρθε η ώρα να σταματήσεις και να αποδεχθείς μια κατάσταση ως έχει. Σοφό! Η ικανότητα να αποδεχόμαστε τη ροή των πραγμάτων και να κάνουμε ειρήνη με αυτά, είναι μεγάλο προσόν…
Όταν αφήσουμε αρνητικά συναισθήματα όπως για παράδειγμα, την ανησυχία, τον εγωισμό, τη συνήθεια να γίνονται όλα με το δικό μας τρόπο, όταν αποδεχτούμε ότι θα υπάρχουν φορές που θα "χάσουμε" (στην ουσία κανείς δεν χάνει ποτέ) ή πρέπει να δούμε μια κατάσταση αλλιώς, όταν αποδεχτούμε ότι όλα έχουν τη σωστή στιγμή που θα συμβούν σαν ένα φρούτο που μόνο όταν είναι ώριμο μπορεί κανείς να το φάει, τότε δημιουργείται εύκολα μια διεύρυνση στη συνειδητότητα μας και στον τρόπο που επεμβαίνουμε στη ζωή μας, ως Δημιουργοί που είμαστε. Με αυτό τον τρόπο καλλιεργούμε την υπομονή μας, κάτι που είναι όλο και πιο σπάνιο να συναντήσει κανείς στο σημερινό άνθρωπο. Κάτι ακόμα σημαντικό είναι το ότι μετρά κανείς έτσι κατά πόσο θέλαμε αυτό τον στόχο να τον επιτύχουμε και δεν ήταν κάτι περαστικό (όταν πρόκειται για κάτι τέτοιο). Το πλεονέκτημα όλων αυτών; Μαθαίνουμε  που και πως να επενδύουμε την ενέργειά μας καλύτερα. Ας μη ξεχνάμε ότι η απώλεια ενέργειας είναι κύρια αιτία των δυσαρμονιών και των ασθενειών που έχουμε.

Αφήνομαι και αποδέχομαι ότι μου συμβαίνει και το ποιος είμαι με εμπιστοσύνη κάνει όλη τη διαφορά του κόσμου. Η ενέργεια μας δεν σπαταλιέται, είμαστε ανοικτοί στις λύσεις που θα έρθουν να μας βρουν, διάγουμε μια πιο ήσυχη καθημερινότητα, ενισχύουμε τον πυρήνα μας και εν τέλει απενεχοποιούμαστε από όλα όσα έχουν περάσει τόσο ασυνείδητα μέσα μας.

Όταν επιτέλους αφήσουμε τα πράγματα στη ροή ή «στην τύχη» τους, αυτό είναι πολύ ανακουφιστικό συναίσθημα, ακόμα και αν βασανιζόμαστε από τις συνθήκες που εμείς θέλουμε να αλλάξουμε. Ξέρετε, ο άνθρωπος θέλει να τα ελέγχει όλα γιατί έτσι νιώθει ασφάλεια.  Αν όμως δοκιμάσετε να αφήσετε με εμπιστοσύνη τα πράγματα να συμβούν και λίγο από μόνα τους, δείχνετε στον εαυτό σας έμπρακτα ότι δεν χρειάζεται να ανησυχεί για όλα, ότι του έχετε εμπιστοσύνη, ότι θα πάρετε τη σωστή απόφαση όταν θα έρθει η ώρα, θα ακούτε καλύτερα την καρδιά και το προαίσθημα και ο νους σας μπορεί να ξεκουραστεί από τις σκέψεις του.

Πάρτε μια βαθιά ανάσα και αδειάστε την ανησυχία από μέσα σας. Αναπνεύστε την μαγεία της ζωής. Σταματήστε να μάχεστε για κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει και απλά αποδεχτείτε το μέχρι νεωτέρας. Πάντα υπάρχει ένα μάθημα πίσω από όλα, πάντα μπορούμε να ωφεληθούμε από τις καταστάσεις, εξαρτάται από τη δική μας οπτική. Υπομονή, ακόμα και αν ο δρόμος φαίνεται μακρύς, ποτέ δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στην επόμενη στιγμή. 

No comments:

Post a Comment