Ενσωμάτωση των κομματιών μου

Όλοι εχουμε πλευρες που μας εμποδιζουν τον δρομο να φτασουμε εκει που θελουμε, να ειμαστε ο Δημιουργος της ζωής μας. Πολλες φορες αυτα τα κομματια μας ερχονται στο σημερα ως μνημη που ποναει, ως εμποδιο, ως επαναλαμβανόμενα μοτιβα που δεν ξερουμε, γιατι συμβαίνουν συνέχεια στη ζωή μας, ως ιδιαίτερα όνειρα κα .

Ο καθημερινός άνθρωπος δεν τα έχει αναγνωρίσει ακόμα ως δικά του Δημιουργήματα και έτσι "επιλέγει" να βρίσκει την λύση μέσω της απόσυρσης της ενέργειας του (παραιτούμαι απο το τι ονειρεύομαι) ή μεσω του θύματος (παθητικός- επιθετικός ρόλος, καταθλιψη, αυτοματαιωση, θυμός, φοβάμαι και δεν προχωρώ ή δεν ξέρω πως να προχωρήσω).

Μέσα απο όλη μου την πορεία και συνδυασμό γνώσεων που βοηθησαν τη δική μου ζωή, παρατήρησα πως στις συνεδρίες έρχονταν όλο και περισσότεροι άνθρωποι που είχαν ανάγκη για θεραπεία των κομματιών τους χωρίς όμως να έχουμε βάλει την ανάλογη ετικέτα. Μετά από ώριμη σκέψη και επιβεβαιώνοντας πως αυτό έχει βοηθήσει και εμένα την ίδια, ήδη εδω και αρκετό καιρό δουλεύω στις συνεδρίες με αυτό τον τρόπο.

Η διαδικασία γίνεται με Επιγνωση του Εαυτού μου στο Εδω και Τωρα. Η αναπνοή ειναι το μέσον. Η παρατήρηση και αποδοχή η οπτική μας γωνια.

Μέσα στη θεραπεία πολλοί άνθρωποι έκαναν συνειδητη αναδρομή σε παλαιότερες τους ζωές και ένιωσαν οι ίδιοι, πως και γιατί τα προγράμματα τους, τα κομμάτια τους, δηλαδή, έχουν έρθει και σε αυτή την ενσάρκωση τους για να θεραπευτούν και να μπορέσει να αναλάβει ο άνθρωπος τα ηνία της ζωής του, την ευθύνη της ζωης του. Δεν φταίει κανένας και κανένα σύστημα έξω απο εμάς για τη ζωή που ζούμε.

Όλες οι πλευρές μου και ότι έρχεται στη ζωή μου συνδέονται με μένα μέσω του συναισθήματος. Το συναίσθημα είναι η ένδειξη και το σώμα μου το τελικό στάδιο, για να δω αν κάτι είναι ευχάριστο ή όχι. Αυτός είναι ο δρόμος, για να καταλάβω, Ποιος είμαι εγώ, διότι ο άνθρωπος προσλαμβάνει το περιβάλλον και τις δονήσεις του μέσω των αισθήσεων του. Αυτός είναι ο δρόμος που τελικά οδηγεί στην αυτογνωσία. Μπορώ να μάθω Ποιος είμαι, να καταλάβω τον εαυτό μου. Το ερωτημα είναι, τι επιλέγω να κάνω με τον εαυτό μου..

΄Ολοι οι άνθρωποι που συνδέομαι έχουν προσεκτικά επιλεχθεί απο την ψυχή μου όταν έφτιαχνε το σχέδιο της. Ενθύμηση Σχεδίου Ζωής λεγεται αυτό.

Ενθύμηση σχεδιου ζωής και αποδοχή του Όλα όσα Είμαι. Ένα βήμα πιο κοντά στο Όλον. Διότι κάθε φορά που διαχωρίζομαι απο κάποιον ή μια κατάσταση, στην ουσία έχω διαχωριστεί από αυτό που έχω μέσα μου, απο το Όλον, από το Φως.

Αυτό αντικατοπτρίζεται- συνδέεται αυτόματα με κάθε άνθρωπο, συμπεριφορά ή κατασταση, για την οποία έχω αρνητικά ή θετικά συναισθήματα. Όλες οι καταστασεις που με αναστατώνουν και μου δημιουργούν στο σήμερα αρνητικά και ανεπιθυμητα συναισθήματα δεν είναι παρά η εμφάνιση στον υλικό κόσμο που ζούμε της ανισσοροπιας που έχω μέσα μου. Όμως...
Όλα κρύβουν ένα θησαυρό από κάτω τους. Αντί να θελω να τα "πεταξω" και να τα αφορίσω "στο πυρ το εξώτερον"  (όπως συχνά ακούω), στη θεραπεία αυτή βρίσκεις τον τρόπο να τα καταννοήσεις, να τα αποδεχθείς και κυρίως να βιώσεις την καταλληλότητα τους στη ζωη σου. Με άλλα λόγια, βλέπεις συνολικά το έργο της ζωής σου να παίζεται μπροστα στα ματια σου. Όλοι διακατέχονται απο πληρότητα μετα, από εσωτερική ηρεμία, απο ικανοποίηση ότι μόνοι τους κατάφεραν να αποδεχθούν και να αγαπήσουν το σύνολο αυτού που είναι ο Εαυτός τους και η ζωή τους. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη. Όλοι ένιωσαν μετα ανακούφιση, ο φόβος έφυγε και δεν ματαίωναν τον εαυτό τους. Πολύ σημαντικό σε αυτή τη διαδικασία είναι, οτι έφυγαν απο τη στάση του παιδιού- θύματος που έχει παραπονο, θυμό και πίκρα, έλειψη. Πολλά από τα ψυχοσωματικά τους συμπτώματα υποχώρησαν σταδιακά.

Έτσι μπορώ να θυμηθω, ότι είμαι Φως.
Να θυμηθω το Σκοπό της ζωής μου.
Να θυμηθώ ότι Είμαι Αγάπη και Εκεί θα καταλήξω και πάλι.
Στην αγκαλιά του Εαυτού μου.