Saturday, March 26, 2011

Σίγαση του Νου

10 και κάτι λύσεις  για να στρέφουμε το βλέμμα μας «αλλού

Έχετε παρατηρήσει με πόση εμμονή το μυαλό μας κολλάει σε ορισμένα πράγματα, σε ιδέες, σε ανθρώπους ή καταστάσεις; Πόσες φορές προσπαθούμε να σκεφτούμε κάτι άλλο, αλλά δεν γίνεται; Μέσα στην ίδια μέρα θα εκπλαγείτε, όταν μετρήσετε πόσες φορές επαναλαμβάνετε την ίδια σκέψη- εμμονή.
Δυστυχώς δίνουμε μεγάλο ποσό ενέργειας σε κάτι που ούτε και σε μας τους ίδιους δεν είναι αρεστό, στην επαναλαμβανόμενη σκέψη ίδιων θεμάτων. Σκέφθηκα λοιπόν τι κάνω προσωπικά όταν αυτό μου συμβαίνει και αποφάσισα να συγκεντρώσω όλους τους τρόπους «βοήθειας» σε ένα άρθρο.


Ιδέες
Κάνε μια βόλτα ή καλύτερα να πας κοντά στη φύση (στον κήπο, σε ένα πάρκο κτλ- ή κάνε κάτι που να έχει σχέση με το χώμα).
  
Κάνε κάποια δουλειά, απασχόλησε τον εαυτό σου, δούλεψε πάνω σε κάτι που να σου αρέσει. Έτσι γεμίζεις έμπνευση, χαλαρώνεις από την ένταση και επιστρέφεις (αν είναι απαραίτητο) στο θέμα που σε απασχολεί με καινούρια ματιά.

Διάβασε κάτι που σ’ αρέσει. Με άλλα λόγια ταξίδεψε το μυαλό σου

Η πολύ σημαντική φράση «έχει ο Θεός» για μένα δουλεύει και αυτό δεν έχει να κάνει με θρησκεία. Αναφέρομαι πάντα στη Θεία δύναμη που πιστεύει ο καθένας, εγώ προσωπικά στο Θαύμα της Ζωής. Εμπιστεύομαι το Αύριο και αφήνω τον εαυτό μου να είναι μέρος της Ροής. Πολύ ανακουφιστικό να ξέρεις ότι δεν έχεις τον έλεγχο για όλα, δεν μπορείς εσύ να τα ρυθμίσεις όλα. Παίζουν πολλοί άλλοι παίχτες και αστάθμητοι παράγοντες και τα πάντα είναι πιθανά, αρκεί να το πιστέψουμε και να τα αφήσουμε να συμβούν.

Διαλογισμός. Νιώθεις ότι είσαι και πάλι στο κέντρο, στον πυρήνα σου. Αν δεν ξέρεις ή δεν σε αφορά μπορείς να κάτσεις με τον εαυτό σου για λίγη ώρα ανενόχλητος και να πάρεις μερικές βαθιές ανάσες. Οξυγονώνουν τον εγκέφαλο και χαρίζουν ευεξία.

Φαντάσου τον εαυτό σου πως θες να είναι σε κάποιο χρονικό διάστημα από σήμερα και δες τότε πως θα σου φαίνεται το σημερινό πρόβλημα. Συνήθως φαίνεται σε πολύ μικρότερη διάσταση από αυτή που του δίνουμε σήμερα (γιατί μέσα σε όλα μας αρέσει και το δράμα). Αυτό είναι και μια θετική προβολή για το αύριο. Και πάλι δηλαδή καλό μας κάνει, αφού οραματιζόμαστε πως θα θέλαμε να είμαστε.

«Τα πάντα ρει»
 Όσο και να σε στενοχωρεί κάτι ή κάποιος, αύριο είναι μια καινούρια μέρα, τίποτε δεν θα είναι το ίδιο.

Αποστασιοποίησε τον εαυτό σου από το πρόβλημα και θα δεις ότι η ζωή συνεχίζεται. Αυτό είναι μαγικό. Όταν βγαίνω από τον μικρόκοσμό μου, αντιλαμβάνομαι ότι μπορώ να συνεχίσω να είμαι χαρούμενη με τους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου. Επειδή κάτι δεν πάει καλά ή δεν έχει την επιθυμητή έκβαση μέχρι σήμερα, αυτό δεν σημαίνει ότι όλη μου η ζωή είναι χάλια. Έτσι ακυρώνω κατά πολύ την αυτοαξία μου και περιορίζω την εισροή θετικών πραγμάτων.

«Η στραβά είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε»
Με άλλα λόγια άρχισε να κάνεις άλλα πράγματα ή να δοκιμάζεις νέες τεχνικές ή προσεγγίσεις ή τρόπους, διότι δεν είναι δυνατόν να περιμένεις άλλα αποτελέσματα πράττοντας με τον ίδιο τρόπο ή έχοντας την ίδια συμπεριφορά- αντίδραση κάθε φορά. Μήπως σε εμάς έγκειται το θέμα και απλά τα προβλήματα είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη ζωή μας; Εγώ το βλέπω σαν ένα έργο με το ίδιο σενάριο που αλλάζει πρωταγωνιστές. Οι πρωταγωνιστές είναι οι άνθρωποι που μου προξενούν «προβλήματα», ενώ τα σενάριο είναι ο ίδιος τρόπος που αντιδρώ. Είμαι ο σκηνοθέτης της ζωής μου και επιλέγω να αλλάξω το έργο. Και εδώ ταιριάζει και το πολύ πετυχημένο για μένα «think outside the box».

Ανέλαβε την ευθύνη σου και προχώρα. Μάθε το μάθημα και πήγαινε παρακάτω.

Απόλυτη, χωρίς όρους Αγάπη και Εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Θα τη βρεις τη λύση, αρκεί να νιώσεις ότι μπορείς. Και θα τα καταφέρεις. Έτσι απλά.
(Σημείωση: το «νιώθω» έρχεται από το κέντρο της καρδιάς, όχι από το μυαλό).

Άφησε το να κάνει τον κύκλο του. Όσο πιέζει κανείς τον εαυτό του προς μια κατεύθυνση, τόσο πιο δύσκολο φαίνεται να είναι να πάει εκεί. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί στην ουσία ενισχύουμε με την ενέργειά μας το μη επιθυμητό αποτέλεσμα και τροφοδοτούμε την εμμονή, το «κόλλημα». Ας ωθήσουμε την ενέργεια μας επομένως προς άλλα θέματα που συμβαίνουν και δεν μας ταλαιπωρούν τόσο πολύ.

Και καμιά φορά πρέπει να δεχθώ το θέμα που με απασχολεί έτσι όπως είναι (προς το παρόν ή και… προς το μέλλον). Έχετε σκεφθεί ποτέ, ότι μάλλον δεν είναι η ώρα του να συμβεί ή να μεταβληθεί; Όλα τα πράγματα αφορούν στη συγχρονικότητα. Μόνο όταν είναι έτοιμη μια κατάσταση να συμβεί, έχει την αξία της και είναι μοναδική. Αν συμβεί ή λυθεί κάτι νωρίτερα είναι σαν ένα φρούτο που όταν το κόβεις είναι ακόμα άγουρο (η φύση έχει να μας δώσει αμέτρητα παραδείγματα  που μοιάζουν με καταστάσεις της ζωής μας, παρατήρηση χρειάζεται). Απλά στους γρήγορους ρυθμούς μας όλοι είμαστε ανυπόμονοι και θέλουμε τα πάντα να συμβούν χτες (για αυτό το λόγο όμως κάποιες φορές δεν έχει και καμιά αξία τελικά το αποτέλεσμα και δεν παίρνει κανείς την παραμικρή προσωπική ευχαρίστηση για την ευόδωση των στόχων του, παρά το μυαλό του είναι έτοιμο να του υποδείξει το νέο θέμα προς επίλυση). Ίσως να πρέπει να μάθω να δέχομαι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, γιατί όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν καταστάσεις που δεν μεταβάλλονται. Δεν υποστηρίζω την παθητικότητα, αλλά την αρετή της υπομονής και της διάκρισης.

Προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό να αδειάζω το μυαλό μου, όταν αυτό εμμένει να μου θυμίζει καθημερινά ότι πρέπει να βρω λύση ή να καταλάβω γιατί συμβαίνει κάτι, που δεν αλλάζει. Σε αυτή την περίπτωση προσπαθώ να κάνω κάτι από τα προαναφερθέντα ή και όλα, και η λύση έρχεται από μόνη της, διότι ο Νους ξεκουράζεται και αφήνει χώρο στην έμπνευση, στη διαίσθηση ή και στην δική του ικανότητα να βρει κάτι καινούργιο να μου πει. Ακόμα και το παντοδύναμο μυαλό μας στριμώχνεται και μοιάζει σαν να χτυπάει το κεφάλι του στους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου ξανά και ξανά μέχρι να βρει τον τρόπο να βγει έξω από το δωμάτιο-κατάσταση. Ας το βοηθήσουμε να αναπνεύσει…

Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλες ιδέες, οπότε με αυτό το θέμα έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς. Είμαι ανοιχτή να διαβάσω και τους δικούς σας τρόπους «σίγασης του Νου».
To be continued



Light, Love, Gratitude





Reiki – μια φυσική μέθοδος θεραπείας, αυτοθεραπεία

   

Όταν ξεκινούσα πριν από χρόνια να μαθαίνω για το Ρέικι, όλοι νόμιζαν ότι θα αλλάξω θρησκεία ή θα με σύρουν σε κάποιο ινδικό μοναστήρι, αυτή ήταν η εντύπωση που είχε ο μη ενημερωμένος κόσμος για τις εναλλακτικές θεραπείες και τη γιόγκα για παράδειγμα. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπορώ να απαντήσω με σαφήνεια πώς και γιατί αποφάσισα να πάρω τον πρώτο βαθμό στο Ρέικι για να μπορέσω να το εφαρμόζω η ίδια στο εαυτό μου. Απλά ήξερα ότι θέλω να ασχοληθώ με αυτό χωρίς να γνωρίζω και κάτι ιδιαίτερο. Μια φορά μόνο η δασκάλα της γιόγκα μου είχε κάνει, είχα νιώσει πολύ όμορφα, είχα νιώσει αγάπη, αποδοχή και χαλάρωση. Αυτά ήξερα μόνο, αλλά από ότι φαίνεται ήταν αρκετά, για να θελήσω να μάθω περισσότερα και να το εφαρμόζω σε μένα.
Αφού το αμφισβήτησα πολλές φορές, αφού το επιστημονικά ζυμωμένο μου μυαλό δεν μπορούσε να το δεχτεί έτσι απλά και άκριτα, τελικά μου πήρε λίγο παραπάνω χρόνο αλλά πείστηκα για το αυτονόητο. Ότι δηλαδή υπάρχουν πράγματα που αν και είναι αόρατα, υπάρχουν, ενώ παράλληλα άρχισα να βλέπω τα αποτελέσματα της χρήσης της ενέργειας στη ζωή μου, στην καθημερινότητα και στον τρόπο σκέψης μου, στην αντίληψη των πραγμάτων, των σχέσεων και των γεγονότων γύρω μου, άρχισα να αντιλαμβάνομαι καλύτερα ποια είμαι, τι θέλω, τι συμβαίνει γύρω μου. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα:
·         Καθημερινή χαλάρωση και αποσυμπίεση
·         Ποιοτικός ύπνος χωρίς κανένα βοήθημα
·         Βελτίωση των αισθήσεων μου, της αντίληψης και της δημιουργικότητας μου
·         Περισσότερη υπομονή και κυρίως βελτίωση της συμπεριφοράς μου προς τον εαυτό μου
·         Ένιωθα όλο και πιο ικανοποιημένη καθημερινά και μου έφυγε σταδιακά η κατάθλιψη, η αισιοδοξία ήταν και πάλι στη ζωή μου, έτσι όπως θα έπρεπε να είναι σε κάθε ανθρώπινο πλάσμα
·         Ενίσχυση του ανοσοποιητικού μου συστήματος
·         Επούλωση σιγά σιγά των θεμάτων που «πονούσαν» συναισθηματικά
·         Κατανόηση, συμπόνια και συγχώρεση
·         Ανακούφιση από τον σωματικό πόνο (ημικρανίες, μετεγχειρητικοί πόνοι ή πόνοι περιόδου για παράδειγμα)

Αυτά είναι η δική μου εμπειρία για το τι επακολουθεί στη ζωή ενός ανθρώπου όταν παίρνει τον βαθμό του Ρέικι. Όλα αυτά όμως είναι καθαρά υποκειμενικά και ο κάθε μαθητευόμενος έχει τις δικές του ιστορίες να μοιραστεί. Γενικά όμως θα έλεγα ότι το Ρέικι αλλάζει τη ζωή σου. Καθαρίζει σε όλα τα επίπεδα και κυρίως εκεί που το έχεις περισσότερο ανάγκη κάθε φορά. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι εάν ταλαιπωρείται κάποιος από σοβαρή ανασφάλεια και το εκδηλώνει με κάθε πιθανή συμπεριφορά προς τον εαυτό του και τους άλλους, έχει δηλαδή πολλά πλοκάμια αυτή η πηγή που με τα χρόνια έχουν σχηματίσει πολλές στρώσεις συμπεριφοράς και βιωμάτων που πλέον ορίζουν τη συμπεριφορά μας, το Ρέικι θα θεραπεύει κάθε φορά τόσο όσο αντέχουμε για να μπορούμε να λειτουργούμε στη ζωή μας όσο πιο φυσιολογικά γίνεται. Ευνόητο είναι λοιπόν, ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από τη θεραπευτική αυτή μέθοδο, αφού πάντα και μόνο καλό κάνει (καμία περίπτωση για το αντίθετο αποτέλεσμα) και μας προστατεύει πολύ καλύτερα από ότι θα φανταζόταν κανείς.

Τι είναι το Ρέικι
Το Ρέικι είναι Ενέργεια, Φως, Ζωή, Αρμονία. Κινείται μόνο και ολοκληρωτικά από το νόμο της Αγάπης. Αγάπη για τον ίδιο μας τον εαυτό πάνω από όλα. Αποδοχή.  Βοηθά τον άνθρωπο να επιστρέψει στην υγιή κατάσταση από την οποία προέρχεται, διότι όταν γεννιόμαστε ο προορισμός μας δεν είναι να μισούμε τον εαυτό μας, να τον κρίνουμε, να έχουμε ενοχές και να αρρωσταίνουμε ψυχολογικά ή σωματικά.
Αυτοθεραπεία. Έχουμε τη δύναμη της αυτοθεραπείας μέσα μας, όπως ακριβώς όταν χτυπάμε. Το ίδιο μας το σώμα χωρίς εμείς να δώσουμε καμία συνειδητή εντολή ή να καταβάλουμε προσπάθεια, κλείνει τις πληγές και ξεκινά τη διαδικασία αυτοίασης. Απλά, εμείς οι άνθρωποι στη Δύση δεν έχουμε καλά καλά επαφή με το σώμα μας, πόσο μάλλον να γνωρίζουμε τις θαυμαστές ικανότητες που διαθέτει το όχημα που λέγεται «άνθρωπος». Το Ρέικι ξυπνά και ενισχύει την αυτοθεραπεία μας. Οι ρυθμοί που πραγματοποιούνται όλα όσα αναφέρουμε σε αυτό το άρθρο είναι μόνο υποκειμενικοί, το ταξίδι στην Ενέργεια και τα μυστικά της είναι μια προσωπική υπόθεση του καθενός και ενώ υπάρχουν δείγματα ομοιότητας, εντούτοις πάντα αποφεύγω να μιλάω για το τι υποτίθεται πρέπει να περιμένει κανείς  ή να δει, να νιώσει κτλ, αφού μόνο απογοήτευση και προσδοκίες μπορεί να αποφέρει αυτό. Δεν είμαστε όλοι ταυτόχρονα έτοιμα για όλα. Είναι μια προσωπική, μεγαλειώδης υπόθεση, το δικό σου ταξίδι. Στο Ρέικι όλα έχουν το δικό σου ρυθμό εξέλιξης και αυτό δεν μπορεί να στο αλλοιώσει κανείς.

Ποιά η διαφορά όταν μου κάνει ένας θεραπευτής από το να κάνω εγώ στον εαυτό μου;
Πολύ σημαντικό είναι να επιλέξεις ένα θεραπευτή που να σου εμπνέει εμπιστοσύνη. Που θα σε καθοδηγήσει σωστά και με μέγιστη υπευθυνότητα σε αυτό. Η εμπιστοσύνη εμπνέεται, έτσι απλά. Όταν θα συναντήσεις αυτόν-ην που θα σου κάνει, θα το καταλάβεις. Μια συζήτηση θα έλεγα ότι πάντα βοηθά όσους θέλουν να είναι σίγουροι και με το δρόμο της λογικής και όχι «μόνο» του ενστίκτου. Τι θα σε κάνει να εμπιστευτείς σε κάποιον άλλον την ενέργεια σου, αυτό δεν εξηγείται για μένα με λόγια. Απλά το νιώθεις. Είναι το ίδιο με το συναίσθημα του έρωτα, απλά ερωτεύεσαι.
Όταν εκδηλώσει κάποιος την επιθυμία να μάθει τη διαδικασία της αυτοθεραπείας, τότε στη γλώσσα μας λέμε ότι «παίρνει βαθμό». Πραγματοποιείται δηλαδή ένα σεμινάριο, η διάρκεια του οποίου ορίζεται από τον Δάσκαλο- θεραπευτή, στο οποίο μαθαίνει κανείς όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να μπορεί να ξεκινήσει και να συνεχίσει να κάνει Ρέικι στον εαυτό του. Στο σεμινάριο  πραγματοποιείται μια διαδικασία που ο Δάσκαλος- θεραπευτής ανοίγει τα ενεργειακά κέντρα του θεραπευομένου, ώστε να μπορεί να ρεύσει η ενέργεια πλέον μέσα από τον ίδιο. Στο Ρέικι είμαστε κανάλι ενέργειας, δεν δίνουμε τη δική μας ενέργεια όταν θεραπεύουμε. Το να πάρει κανείς βαθμό το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε περιπτώσεις σοβαρών ασθενειών, όπου θα μπορεί κανείς να κάνει Ρέικι στον εαυτό του οπουδήποτε και όποια στιγμή της ημέρας το έχει ανάγκη. Για όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Όπως είπα, αυτό είναι ένα προσωπικό ταξίδι.

Τι δεν κάνει το Ρέικι
Δεν θα σου φέρει «άμεση» φώτιση, δεν θα αρχίσεις να πετάς με μαγικά χαλιά και δεν θα νομίζεις ότι όταν θα βοηθάς στη θεραπεία κάποιου θα είσαι ο Μεσσίας. Παραίτηση από το Εγώ. Χρειάζεται σημαντική δουλειά από εμάς και θέληση για το δρόμο της Φώτισης. Δεν σε κάνει ένα ιδιαίτερο ανθρώπινο πλάσμα. Αν εσύ θέλεις να φουσκώσεις το Εγώ σου, αυτό είναι δικό σου πρόβλημα.
Δεν κατευθύνει καμία αρνητική ενέργεια.
Δεν σε απαλάσει από την ευθύνη να συμβουλεύεσαι γιατρό είτε αυτός είναι ομοιοπαθητικός, είτε κανονικός και κανένας θεραπευτής δεν θα πρέπει να σου υποδείξει να μην σέβεσαι τον εαυτό σου εξετάζοντας τον με τις σύγχρονες μεθόδους ιατρικής. Δεν σημαίνει ότι θα αρχίσεις να ζεις σαν πρωτόγονος και θα αρνείσαι να εγχειρίζεσαι ή να συμβουλεύεσαι ένα γιατρό. Η μέρα όπου θα συμπορεύεται η δυτική ιατρική με την ολιστική θεραπεία ψυχής- σώματος- πνεύματος-συναισθήματος δεν αργεί. Το ένα μπορεί να βοηθήσει το άλλο με θαυμάσιο τρόπο.

Κίνδυνοι ή αντενδείξεις στο Ρέικι δεν υπάρχουν.  Δάσκαλοι επίσης δεν υπάρχουν. Αυτό το λέω με την έννοια ότι κανείς δεν πρέπει να τονώνει το πνευματικό του Εγώ, όλοι είμαστε Ένα και επιστρέφουμε στο Όλον και στην Ενότητα. Ο Δάσκαλος οφείλει να σε καθοδηγήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με ευθύνη και με αγάπη. Ο Δάσκαλος είναι και αυτός ένας άνθρωπος στη διαδικασία της εξέλιξης, που είναι όμως προφανώς σε μια διαφορετική και φυσικά νωρίτερη εξελικτική πορεία.

Το Ρέικι είναι απόλυτα φυσικός τρόπος θεραπείας. Για αυτό θέλει ο χρόνο του. Δεν θα σου δώσει ο θεραπευτής χημικά φάρμακα, αφού το Ρέικι πάει στην πηγή της αρρώστιας και τη θεραπεύει. Απλά θέλει το χρόνο του ανάλογα φυσικά με το πρόβλημα (συνήθως προβλήματα) που αντιμετωπίζει ο καθένας μας.

Το Ρέικι είναι Τύχη. Φαντάζομαι πως ακούγεται αυτό ειδικά στις μέρες μας και δεν θέλω να παίξω με κανενός ανθρώπου τον πόνο ή τις ανάγκες. Πιστεύω ότι είναι Τύχη για τον λόγο, ότι όταν αρχίζει κανείς και γίνεται καλύτερος, βρίσκει το δρόμο του και είναι ευγνώμων για αυτά που έχει, δεν επικεντρώνεται σε αυτά που η καταναλωτική κοινωνία μας του δείχνει αλύπητα ότι δεν έχει ή υστερεί, έχει πιο συχνά πλέον θετική ενέργεια, και έτσι είναι αναπόφευκτό ότι προσελκύει πιο θετικά πράγματα στη ζωή του –σύμφωνα με τους Νόμους του Σύμπαντος, τους οποίους ακόμα μαθαίνω. Κάθε φορά που κάνεις θεραπεία είσαι ένα σκαλί πιο μακριά από τη δυσ-αρμονία και την α-σθένεια. Πολλοί άνθρωποι που κάνουν Ρέικι και διαβάσουν αυτό το άρθρο ίσως να το αρνηθούν, επειδή περνάνε μάλλον μια περίοδο δυσκολιών και ατυχιών. Σε όλους εσάς έχω να πω να κάνετε υπομονή, προσπαθήστε να μην εστιάζετε στο κοντινό, θα έρθει ο καιρός που θα κοιτάτε πίσω σας κάνοντας έναν απολογισμό και θα διαπιστώσετε και οι ίδιοι ότι αυτή η περίοδος είναι απλά το σκαλοπάτι προς κάτι καλύτερο. Άλλωστε δεν είναι δυνατό να πάμε στο επόμενο βήμα αν δεν καθαρίσουμε τα προηγούμενα. Ένα δωμάτιο που δεν έχει ανοιχθεί για καιρό χρειάζεται ξεσκόνισμα και καθάρισμα πριν βάλουμε τα καλά μας υφάσματα πάνω στα έπιπλα, τα οποία τώρα είναι βρώμικα και σκονισμένα. Έτσι βλέπω τις περιόδους που περνάμε δύσκολα και δεν βλέπουμε φως στο τούνελ. Υπομονή και ψυχραιμία. Όλα είναι όπως πρέπει να είναι.

Το Ρέικι είναι κατάλληλο για όλους τους ανθρώπους, δεν υπάρχει καμία είδους διάκριση φυσικά αφού μιλάμε για Φως και για Αγάπη. Είναι κατάλληλο για τις εγκυμονούσες γυναίκες, τα παιδιά, για τους αρρώστους με σοβαρά προβλήματα, για ανθρώπους που έχουν εγχειριστεί, για όσους θέλουν να αποτοξινωθούν, για τα κατοικίδια, τα φυτά γύρω μας, για τη τροφή μας. Απίστευτό;  Ναι, είναι, αλλά και το Ρέικι είναι α-πίστευτο. Πολλοί από εμάς δυσκολεύονται ή αρνούνται να πιστέψουν σε οτιδήποτε δεν εξηγείται με νόμους ή με μαθηματικά και δεν είναι αποδεκτό από το σύνολο του κόσμου. Όμως αν σκεφθεί κανείς πόσα πράγματα στη ζωή μας δεν ξέρουμε πως λειτουργούν, δεν έχουμε καμία προσωπική γνώση, κανένα βίωμα, αλλά όχι μόνο τα έχουμε αποδεχθεί, αλλά τα έχουμε βάλει και στη ζωή μας, τότε είναι φανερό πόσο έχουμε απομακρυνθεί από αυτό που ονομάζεται το κέντρο μας, η Πηγή της ζωής. Θα μπορούσα εδώ απλά να υπενθυμίσω ότι όλα είναι Ενέργεια, όλα δίνουν και παίρνουν ενέργεια.

  Μερικές αποσαφηνίσεις επί της θεραπείας. Το Ρέικι δεν είναι γυμναστική και δεν είναι μασάζ, ο θεραπευτής μόνο σε ακουμπάει ή όχι και σου μεταδίδει την Ενέργεια, ενώ εσύ λογικά νιώθεις θερμότητα και μια όμορφη, γλυκιά αίσθηση. Η θεραπεία πραγματοποιείται μόνο και εφόσον υπάρχει συναίνεση από τον θεραπευόμενο. Κανείς δεν μπορεί να σου κάνει Ρέικι χωρίς την άδεια σου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχείς ότι κάποιος θα σε χειραγωγήσει ή θα σε κάνει να θες ή να μη θες κάτι. Ο θεραπευτής σου μπορεί να αναμιχθεί μόνο στο σημείο που τον αφήνεις ενεργειακά να σε διαχειριστεί και μόνο μέχρι το βαθμό που του επιτρέπει ο Ανώτερος Εαυτός σου. Άρα δεν γίνεται ποτέ παραβίαση της προσωπικής σου ζωής. Ο θεραπευόμενος φορά κανονικά τα ρούχα του και δεν τον ακουμπάει κανείς στα ιδιαίτερα σημεία του σώματός του. Η θεραπεία πραγματοποιείται όντας ανάσκελα και μπρούμυτα, εκτός και αν κάτι από τα δύο δεν είναι εφικτό λόγω συνθηκών (πχ. εγκυμοσύνη ή αρρώστια).

Με τα χρόνια ξεκαθάρισαν πολλές καταστάσεις στη ζωή μου σε όλα τα επίπεδα. Σήμερα είμαι ένας άλλος άνθρωπος, νιώθω ευτυχισμένη και ευγνώμων. Όλα αυτά συνέβησαν επειδή εκδήλωσα την πρόθεση στον Εαυτό μου να θεραπευθώ. Έγινε προτεραιότητα μου. Όταν κανείς εκδηλώνει την πρόθεση του για θεραπεία, πιστεύω, ότι όλα μετά έπονται και συνιστούν μια απόλυτα φυσική διαδικασία, απλά πρέπει να έχουμε υπομονή.

Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι το Ρέικι δεν ανήκει σε καμία οργανωμένη θρησκεία, δεν είναι θρησκεία, δεν είναι πολιτικό κόμμα, δεν σε προσυλητίζει, δεν χρειάζεται να κλειστεί κανείς σε κανένα μοναστήρι. Είσαι αυτός που είσαι στα πιστεύω σου και θα εξακολουθήσεις να είσαι. Η Αγάπη και η Θεραπεία είναι πανανθρώπινο και αναφαίρετο δικαίωμα όλων. Εδώ θυμάμαι ένα στίχο από ένα τραγούδι που λέει «η Αγάπη θα σε απελευθερώσει» και έτσι θα κλείσω αυτό το άρθρο. Και έτσι είναι.



Light, Love, Gratitude

Στάση 1:Αποδόμηση του ΕΓΩ- 2: Έλεγχος- 3: Παρατήρηση- 4: Καρδιά

Αποδόμηση του ΕΓΩ όπως το ξέραμε
Δεν ξέρω πώς να αρχίσω σε αυτό το κομμάτι, οπότε θα το πω όπως το έχω στο κεφάλι μου και όπως το έχω περάσει και κατά καιρούς περνάω (μαζί με κάποιους άλλους εκατομμυρίων ανθρώπων).
Έρχεται λοιπόν η περίοδος που δεν ξέρεις ακριβώς τι συμβαίνει και γιατί, κάπου το ψάχνεις, κάπου το αφήνεις, εμπιστεύεσαι, πελαγώνεις. Και μέσα σε μια έκλαμψη συνειδητότητας (όπως λέει και ένας φίλος) νιώθεις την αλήθεια σου. Αφήνεις πίσω τον παλιό σου εαυτό, όπως τον ήξερες κάθε μέρα, όπως τα λέγατε, ήταν ασφαλές διότι τον είχες μάθει σε κάποιο ικανοποιητικό βαθμό (εδώ γελάμε), σου αρκούσε, και αρχίζεις και συνειδητοποιείς ότι είσαι ήδη σε διαδικασία αποχαιρετισμού του.
Δύσκολη περίοδος (και αυτός είναι ο λόγος που γράφω το κείμενο αυτό- πολύς κόσμος είναι σε αυτή την μετάβαση τώρα). Γενικά όταν είμαστε σε ένα μεσοδιάστημα από το Α σημείο στο Β είναι πάντα άχαρα, γεμάτα φόβο και μπέρδεμα, πανικό ίσως, απορία, και θέλω να πιστεύω ότι κατά βάθος έχουμε όλοι νιώσει και το γλυκό, βασανιστικό αίσθημα της ανυπομονησίας. Οι δάσκαλοι αυτό το σημείο το επαινούν. Μας λένε « είσαι στην έρημο, δεν υπάρχει καμία αλλαγή τοπίου, όλα νομίζεις ότι είναι νεκρά. Ξεχνάς όμως ότι κάτω από αυτό που πατάς υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που ζει και ας είναι αόρατος σε σένα». Τα πράγματα σπάνια είναι όπως φαίνονται.
Είναι δύσκολο να αποχαιρετάς αυτό που ήσουν. Αυτό που σε καθόριζε όλα τα προηγούμενα χρόνια της ζωής σου. Ξέρεις ότι αυτό που μεταμορφώνεσαι σιγά σιγά είναι ο επόμενος σου παράδεισος, αλλά προς το παρόν έχουμε δικαίωμα να θρηνούμε για αυτό που φεύγει και που ήταν η φορεσιά μας. Πρέπει να τιμάμε και ότι φεύγει, αλλά και ότι έρχεται. Και είναι δικαίωμα μας να αφιερώνουμε σε αυτή τη διαδικασία όσο χρόνο χρειάζεται… χωρίς ενοχές!

Έλεγχος
Μεταξύ του εδώ και του που θέλω να φτάσω και του τι θέλω να επιτύχω υπάρχει μια γήινη απόσταση χρονικότητας και αλληλεπιδράσεων. Ανάμεσα σε μένα και στο «αποτέλεσμα» παρεμβαίνει η Σκέψη.
Σκέψη = Έλεγχος= Προσπάθεια καθορισμού έκβασης μιας ενέργειας.
Με το μυαλό μας ουσιαστικά παρεμβαίνουμε σε αυτό που δυνητικά υπάρχει ως πιθανότητα να συμβεί και επειδή το μυαλό μας είναι γεμάτο από κουτάκια, πληροφορίες, λανθασμένα συστήματα πεποιθήσεων, τραυματικές εμπειρίες και φόβους, θα έλεγε κανείς ότι παρεμβαίνοντας κάποιες φορές απλά νοθεύουμε την έκβαση. Αυτό είναι έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μας, προς τους άλλους, προς το Σύμπαν. Επίσης επειδή προσπαθούμε, χάνουμε ενέργεια και έτσι δημιουργούνται οι εμμονές και τελικά δεν γίνεται αυτό που επιθυμεί η καρδιά μας (και δεν αναφέρομαι μόνο στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων). Προσπαθούμε να ελέγξουμε και επί της ουσίας προβάλλουμε όλες μας τις αντιστάσεις και τους φόβους πάνω σε αυτή την ενέργεια και έτσι είναι σα να ζητάμε αυτά να συμβούν. Με άλλα λόγια, δίνουμε όλη μας την ενέργεια στο φόβο που παρεμβαίνει (στη σκέψη κτλ), και τελικά δεν έλκουμε αυτό που αρχικά επιθυμούσαμε, αλλά επαληθεύουμε αυτό που μας υπαγόρευσε ο φόβος. Και όλα αυτά επειδή προσπαθήσαμε μέσω της σκέψης να ελέγξουμε αυτή την ενέργεια και εμποδίσαμε την ανάπτυξη θετικών παραγόντων. Η Ανώτερη διάνοια ξέρει καλύτερα, αλλά εμείς δεν την εμπιστευθήκαμε και έτσι δεν εκδηλώνεται.
Χαλαρώνω και αφήνομαι, είμαι ευγνώμων και αφήνω τα πράγματα να ρεύσουν στη στιγμή τους. 


Παρατήρηση
Ίσως ένα από τα καλύτερα εργαλεία που διαθέτουμε.
Αρχίστε να παρατηρείτε τον εαυτό σας, ποιος είναι, τι θέλει, πως αντιδρά κάθε φορά στις ίδιες καταστάσεις, γιατί πονάει, τι απαιτήσεις έχει, που φοβάται, πως αγαπά και πως δεν αγαπά, τις ανάγκες του, τα «μειονεκτήματά» του, τις αδυναμίες του, όλα αυτά για τα οποία ντρεπόμαστε, όλα αυτά τα οποία επιμελώς θέλουμε να αγνοούμε, όλα αυτά τα οποία ξέρουμε και κάνουμε τα στραβά μάτια, τις αδυναμίες μας, τα προτερήματα μας, αυτά για τα οποία είμαστε αποδεκτοί και όσα δεν μας κάνουν αποδεκτούς στους άλλους, και γενικά αρχίστε να τον παρατηρείτε. Έχει πλάκα.
Αυτό το ταξίδι δεν τελειώνει και έχει και εισιτήριο.
Το εισητήριο για να πραγματοποιείται είναι η απενεχοποίηση. Μη νιώσετε ντροπή για αυτό που είστε, μη νιώσετε ενοχές, μη τα σκεφτείτε καθόλου όλα αυτά. Υπάρχει λόγος για αυτή τη διαδικασία αλλά θα ήταν κρίμα να το περιορίσω σε λέξεις, όταν η ενέργεια φροντίζει από μόνη της να το εξηγήσει στον καθένα μας με τον δικό της μαγικό τρόπο. Τι να πω εγώ με τις λέξεις…
Αποδεχτείτε, αναπνεύστε αυτό που είστε, όπως είναι χωρίς μακιγιάζ.
Είναι υπέροχο, είναι εσύ.

Καρδιά
Η καρδιά μας ΕΙΝΑΙ. Αυτό σημαίνει τόσα πολλά από μόνο του… Δεν σκέφτεται, δεν έχει στεγανά και κανόνες, δεν ερωτεύεται το «σωστό» άτομο, δεν αγχώνεται και δεν θυμώνει. Η λειτουργία της καρδιάς είναι απλά να αγαπά. Η καρδιά δεν πολεμά, απλά ΕΙΝΑΙ.
Δυστυχώς αυτό είναι ίσως το πιο παραγκωνισμένο σημείο στον καθένα από μας. Δεν έχουμε δουλέψει την καρδιά μας στο βαθμό που έχουμε δουλέψει και ασχοληθεί με το μυαλό και το σώμα μας. Είμαστε απαίδευτοι όσον αφορά το συναίσθημα.
Όταν η σκέψη (η δουλεμένη κατά τα άλλα) μπαίνει στην μέση μας δίνει πληροφορίες. Έχετε συνειδητοποιήσει ότι πονάμε λόγω των πληροφοριών που μας δίνει το μυαλό και κατά συνέπεια η σκέψη μας; Το μόνο πραγματικά ανόθευτο κανάλι είναι η καρδιά, διότι το μυαλό μας είναι τόσο αλλοιωμένο από τα εξωτερικά ερεθίσματα και ότι έχουμε μάθει, που δεν μπορεί εύκολα να δει τη διαφορά και να επιλέξει τι είναι σωστό για τον εαυτό του. Για να μην πονάει κανείς, ας προσπαθήσει να είναι όσο πιο συνειδητός στο ΕΔΩ και ΤΩΡΑ. Όταν τρέχει η σκέψη στο παρελθόν, στο μέλλον και στα κουτάκια της, τότε πονάμε.
Η καρδιά είναι η πυξίδα μας. Μόνο εκεί σε αυτό το μέρος είναι κανείς σίγουρος τι τον κάνει ευτυχισμένο, τι του ταιριάζει, που νιώθει άνετα. Ένστικτο; Ίσως. Το σημείο ένωσης μας με το Θεό (Ανώτερο Εαυτό μας); Μπορεί. Αλλά δεν έχει σημασία πως θα το ονομάσουμε. Τι να πουν οι λέξεις; Και αυτές είναι δημιούργημα της σκέψης μας άλλωστε.
Στην καρδιά υπάρχουν δονήσεις, υπάρχει βεβαιότητα και εκεί φωλιάζει το «νιώθω».