O Osho είπε να ξεμάθουμε ότι ξέρουμε για να ελευθερωθούμε.
Αν όλα λοιπόν είναι "απλά" πληροφορίες και η πραγματικότητα που έχω στη ζωή μου εξαρτάται από τη σχέση παρατηρητή- αντικειμένου (που το παρατηρούν) και το εύρος της αντιληπτικότητας μου (κβαντομηχανική), τότε είμαι σε θέση να αλλάζω την πραγματικότητα μου (την επεξεργασία των πληροφοριών) με την επίγνωση και την επιλογή. Το ζήτημα είναι τελικά, τι επιλέγω κάθε στιγμή να κάνω, να δω, να καταλάβω, να είμαι κτλ. Το θέμα είναι επίσης, πόσα σκουπίδια και πόσες άχρηστες πληροφορίες από τον κόσμο γύρω μου, αφήνω να μπουν στον εγκέφαλό μου και να μου δημιουργούν αυτό που ονομάζω πραγματικότητα- καθημερινότητα- είμαι-χρειάζομαι- δυνατότητες μου- φόβοι- θάνατος- ζωή- ουσία- επιφάνεια, και πάει λέγοντας...
Μπορούμε να αντιληφθούμε τι έχουμε διδαχθεί από όταν ήμασταν μωρά; Τι μας περνάει συνειδητά και ασυνείδητα το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, και με τη σειρά του ο εγκέφαλός μας ταυτίζεται;
Γιατί είναι τόσο δύσκολο για κάποιους από εμάς να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε απεριόριστη δύναμη στα χέρια μας; Μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα μας όποτε πραγματικά το θελήσουμε. Επίγνωση, εμπιστοσύνη, ισχυροποίηση του πυρήνα μας, κατάργηση της ξεχωριστότητας (αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε "μοναδικοί" με την ακριβή έννοια της λέξης και άρα απομονωμένοι και αποκομμένοι από το σύμπαν, τον διπλανό μας, τη φύση, το χωροχρόνο). Διττότητα, επιφάνεια, υλισμός, φόβος, φόβος και φόβος παντού και για τα πάντα. Αυτή είναι η πραγματικότητα που θέλουμε να ζούμε; Και δεν εγείρω καμία κοινωνική επανάσταση με αυτό, αναφέρομαι στην τέλεια, ατομική επιλογή, το αναφαίρετο δικαίωμα της προσωπικής βούλησης.
Το τι κάνω επίσης ας μη νομίζουμε ότι δεν αφορά τον διπλανό μου. Αυτό είναι μεγάλη πλάνη και δικό μας μεγάλο βόλεμα σκέψης και παθητικότητας. Όχι μόνο αφορά τον διπλανό μου, αλλά τον επηρεάζει είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Είναι σαν τα κύματα στην λίμνη όταν πετάξουμε το βότσαλο (για τη μαζική συνειδητότητα έχουν μιλήσει πολλοί επιστήμονες και υπάρχουν βιβλία και άρθρα σχετικά στο διαδίκτυο). Έχουμε ύψιστη ευθύνη στον εαυτό μας για το πως του φερόμαστε, έχουμε απόλυτη ευθύνη για ότι συμβαίνει γύρω μας καθημερινά (είτε φαίνεται η ευθύνη μου είτε όχι με την πρώτη ματιά). Και εννοείται ότι μπορώ να μεταβάλλω κάτι με την ελάχιστη κίνηση (γιατί η κβαντομηχανική υποστηρίζει ότι όλα είναι πιθανότητες και σχετικά), που ίσως δεν φαίνεται στον υλικό κόσμο ή στην πραγματικότητα μου, όμως κάπου εκεί έξω έχει σίγουρα κάτι αλλάξει. Από αυτή την οπτική γωνία είναι μάλλον βέβαιο (εγώ έτσι καταλαβαίνω), ότι μπορώ να μεταβάλλω αυτό που εγώ ορίζω ως πραγματικότητά μου ανά στιγμή. Περίπλοκο; Μπορεί, μπορεί και όχι. Εξαρτάται από τον παρατηρητή και τη στιγμή που το διαβάζει κανείς.
Και κάτι ακόμα. Χαμηλή αυτοεκτίμηση λέγεται ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου (αν όχι το μεγαλύτερο). Όταν μάθουμε να αγαπάμε και να σεβόμαστε τον εαυτό μας, τότε θα μάθουμε να αγαπάμε και να σεβόμαστε τον διπλανό μας, τη φύση, τα ζώα, το παιδί, τους γονείς, το σύντροφό μας κτλ. Όταν επίσης μάθουμε τη διαχείριση της ενέργειάς μας, θα μπορούμε να έχουμε τη ζωή που μας αξίζει.
